Konserwanty są wszędzie, zatem uważnie czytajcie etykiety aby ograniczyć ich spożywanie.

Konserwanty to środki chemiczne, które są stosowane przy produkcji żywności.

Ich głównymi celami są:

– przedłużenie terminu ważności
– ochrona przed bakteriami chorobotwórczymi i pleśnią

Czy jednak idąc do sklepu i wrzucając „typowe” produkty do koszyka zdajemy sobie sprawę tak naprawdę czym są „E” dodatki i jaki wpływ maja na nasze zdrowie? Pod tajemniczą nazwą E…. kryją się mieszanki aromatyzujące, barwniki, emulgatory, zagęstniki, środki spulchniające, środki zmieniające konsystencję produktów, konserwanty, przeciwutleniacze i stabilizatory, które są teoretycznie uznane na terenie Unii Europejskiej za „bezpieczne” w użyciu. Zgodnie z prawem unijnym dodatków „E” nie trzeba dokładnie opisywać pod warunkiem, że ich stężenie nie przekracza 1 proc. masy danego produktu…

Niestety konserwanty mogą powodować (szczególnie u osób wrażliwych) wiele objawów alergicznych takich jak:

– zapalenie błony śluzowej nosa
– problemy z trawieniem
– zmiany skóry (pokrzywka, trądzik)
– nawracające choroby
– słaba odporność
– astmę- itp..

ZATEM CZEGO SZCZEGÓLNIE UNIKAĆ – KONSERWANTY NAJCZĘŚCIEJ SPOTYKANE

Azotany i azotyny E250, E 251, E 252 Syntetycznie produkowany konserwant i stabilizator barwy

Przeznaczenie: peklowanie wyrobów mięsnych, produkcja sera żółtego, utrzymanie czerwonego koloru mięsa, powstrzymanie rozwoju laseczki jadu kiełbasianego

Występują również w warzywach (wchłaniane są z nawozów sztucznych)

Szkodliwość: Spożyty w dużych ilościach utrudnia transport tlenu przez krew. (szczególnie niebezpieczny dla niemowląt) Podczas ogrzewania peklowanych przetworów mięsnych w temperaturze powyżej 150°C – wchodzi w reakcje z cząsteczkami białka w wyniku czego mogą wytwarzać się rakotwórcze nitrozoaminy.

Kwas benzoesowy E210, benzoesan sodu E211

Stosowany przede wszystkim w przetworach rybnych, gotowych sałatkach, margarynach, sosach, ketchupach, napojach bezalkoholowych.

Szkodliwość: wysypki, podrażnienie błony śluzowej żołądka i jelit, astma, katar sienny, alergia skóry.

Kwas mrówkowy E 236

Cel: hamuje rozwój pleśni i drożdży. Konserwuje świeże soki owocowe i przeciery.

Szkodliwość: podrażnienia błony śluzowej układu oddechowego i pokarmowego, zaburzenia trawienia

Kwas sorbowy E200, sorbinian potasu E202

Występuje również jako naturalny kwas w produktach spożywczych. Ma lekko kwaśny smak.

Cel: hamuje rozwój plesni i drożdży. Konserwuje sałatki, kapustę kiszoną, ogórki kiszone, przetwory rybne

Szkodliwość:  Uważany za mało szkodliwy.

Kwas propionowy E280

Cel: hamuje rozwój pleśni i drożdży. Może zmieniać zapach i smak potraw. Dopuszczony do stosowania w paczkowanym, krojonym chlebie i opakowanych drobnych wyrobach cukierniczych, ciastach  i herbatnikach.

Szkodliwość: podrażnia błony śluzowe górnych drug oddechowych. Odradza się zbyt częste spożywanie.

Dwutlenek siarki E220

Cel: konserwant w produktach owocowych z których produkowane są wina i dżemy. Zapobiega ciemnieniu (np. suszone owoce, placki ziemniaczane)

Powoduje straty witaminy B 1 w artykułach spożywczych

Szkodliwość: bóle głowy, astma, problemy z oddychaniem, nudności

U astmatyków może dojść do tzw. astmy siarczynowej. Ze względów zdrowotnych niepowinno przekraczać się dawki maksymalnej wynoszącej 0,7 mg/kg masy ciała (ok. 50 mg na osobę/dobę). Wypicie 2 kieliszków np. słodkiego białego wina, do którego dodany został dwutlenek siarki w ilości 300-400 mg/l może spowodować przekroczenie dopuszczalnego dziennego spożycia.

Inne przykłady

E 122 Azorubina Syntetyczny, czerwony barwnik azowy. Może wywoływać alergie.

E 127 Erytrozyna Syntetyczny, czerwony barwnik. Dozwolony do stosowania tylko do wiśni koktajlowych lub kandyzowanych, sałatek owocowych z dodatkiem wiśni. Może uwalniać jod i upośledzać funkcję tarczycy.

E 173 Aluminium Syntetyczny, srebrno-szary, mineralny barwnik. Dozwolony do stosowania do polew i słodyczy służących do dekoracji ciast i ciasteczek. Aluminium może być asymilowane przez organizm. Podejrzewa się, że jest jednym z czynników powodujących chorobę Alzheimera. Osoby chore na nerki mogą nie wydalać aluminium.

E 338 Kwas fosforowy Przeciwutleniacz i regulator kwasowości. W dużej dawce może upośledzać wchłanianie wapnia, magnezu i żelaza. Duże spożycie fosforu może prowadzić do osłabienia kości i odkładania się wapnia.